Lichtlijnig

Afgelopen weekend hadden we Tijmen weer een paar dagen over de vloer.
Tijmen’s favoriete spel is Memory, en dat werd dan ook veelvuldig gespeeld. Eén keer raden wie er het vaakst won …

Maar er waren ook momenten van balorigheid … 😉

En aan het eind van de middag doken Tijmen en beppe samen in de wereld van Mickey Mouse …

Aafje stelde voor om Tijmen nu eens niet met de auto, maar met de bus terug naar huis te brengen.
Dat leek Tijmen ook wel een goed plan, want hij had nog nooit in een bus gezeten. En dus wandelden ze zondagmiddag rond 14:40 uur naar de bushalte …

Vol ongeduld wachtte Tijmen op het verschijnen van de bus …

Om het wachten wat te bekorten en de spanning wat te breken begon ik het liedje “Busje komt zo” te zingen.
Dat was echter helemaal fout … “Het is toch geen klein busje, pake, het is een hele grote bus …”
Intussen ging het koppie steeds strakker staan …

Eenmaal in de bus had Tijmen geen oog meer voor pake en de camera. Hij verloor beppe niet meer uit het oog en hield haar stevig vast …

En daar gingen ze dan …
Aafje vertelde ’s avonds dat Tijmen pas plezier aan het ritje kreeg, toen ze eenmaal op de grote weg richting Leeuwarden reden en hij veilig bij beppe op schoot zat. Maar toen begon het mannetje er dan ook echt lol in te krijgen en kletste hij honderduit … 🙂